Brzoza brodawkowata (Betula pendula) posiada nieocenione właściwości lecznicze. Drzewo wytwarza wokół siebie strefę 3-5 m wolną od bakterii. Surowiec zielarski stanowią liście, pąki i kora. Stosowana jest m.in. przy kamicy nerkowej, przy obrzękach na tle krążeniowym, jako środek na porost włosów, a w medycynie ludowej – do wybielania skóry i przeciw piegom. Pozyskiwany wiosną sok brzozowy (oskoła) zawiera głównie fruktozę, liczne sole mineralne (potas, miedź, mangan, fosfor i wapń) oraz witaminę B.
Sok z brzozy
Sok należy zbierać w marcu lub kwietniu; maksymalnie 3-5 l z jednego drzewa. W pniu należy wywiercić dziurkę głębokości ok. 8-10 cm na wysokości 1 m od podstawy drzewa. W otwór wcisnąć rurkę (sztywny wąż gumowy lub plastikowy o średnicy ok. 1 cm) i podstawić naczynie na ściekający sok. W ciągu dnia możemy w ten sposób uzyskać nawet kilka litrów soku. Aby sok się nie zepsuł i zachował świeżość, należy go zlać do wyparzonych butelek, po czym do każdej z nich na wierzch nalać trochę oliwy i trzymać w chłodnym, ciemnym miejscu. Pamiętajmy! – zbiór soku powinno się uzgodnić z miejscowym leśniczym.
Źródło: „Na początku było drzewo” , Wydawnictwo Baobab, Wyd. I, Warszawa 2011
